روحیه جهادی و اخلاص در عمل رمز موفیقت انقلاب اسلامی

به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل جمعیت فرزندان شاهد و ایثارگر نواندیش خدمتگزار؛

هراس، آن دارد که شهادت مکتب او نیست.

“حضرت روح الله رضوان الله  علیه”

در مقام اولیاء الهی نگاشتن کار بسی دشواری است آنها که به مقام محمود رسیدند و خدا عاشقان گشت. و خود خون بهای آنها شد در وصف شهید تا آنجا بیان گشته که رسول گرامی اسلام که سلام و درود خداوند بر او باد شهید را همتراز با انبیاء دانستند و دیگر چه میتوان گفت در حالات این متنعمین عند ربهم . خوشا آنان که با این مقام به سوی رب خود رجعت نمودند و مصداق آیه “یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّهُ ارْجِعِی إِلی رَبِّکِ راضِیَهً مَرْضِیَّهً …” گردیدند.

…. و اما در این روزهای پایان سال که مزین به نام شهید است باید دید که ما در این معرکه دنیایی چه سودی از هم نشینی با شهید داشته ایم و این راه پر افتخار برای ماچه پیامی دارد.

شهدا در عصر ما احیاگر بسیاری از سنت های فراموش شده الهی بودند که مهمترین آن عبارت است از جهاد برای خدا “و جاهداوا باموالهم و انفسهم ” و باید دانست که امروز هرچه داریم از برکت همان جهاد فی سبیل الله است.

روحیه جهادی و اخلاص در عمل رمز موفیقت انقلاب اسلامی است و مهمترین پیام شهدا به نسل های حال و  آینده. گویی دشمنان ما نیز به این مهم پی برده اند و مدام در حال تضعیف واژه مقدس جهاد در بین مردم کشور ما هستند. جهاد کلید واژه موفقیت در جبهه های فرهنگی، اقتصادی و نظامی است همان کلمه ای که دشمن را کیلومترها آنطرفتر از  مرزهای ما زمین گیر کرده است.

شهید ابتدا در جبهه هوای نفس پیروز جهاد اکبر شد و بعد از آن در جهاد اصغر دشمن خاکی را اسیر ابهت و بزرگی خود نمود پس برای شهید شدن باید خودساخته بود و خود باو ر که شهادت یک شعار نیست بلکه یک فعل است یعنی خواستن و رسیدن و آنگاه که خواستی دیگر هیچ قدرتی مانع رسیدن تو به اهداف عالی و الهی ات نخواهد شد.

در این روز مبارک و در بیست و دوم اسفند ماه سال 1394 گرامی میداریم یاد و نام شهدای عزیزی را که خستگی را خسته کردند و دنیایی را مبهوت بزرگمنشی خود نمودند و ما امروز به داشتن این گوهرهای بی مثال افتخار می کنیم باشد که رهروان راستینی برای آن فرهنگ سازان عاشورایی باشیم.

  اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَبیعَبدِ اللهِ ، بِاَبی اَنتُم وَ اُمّی طِبتُم ، وَ طابَتِ الاَرضُ الَّتی فیها دُفِنتُم ، وَفُزتُم فَوزًا عَظیمًا ، فَیا لَیتَنی کُنتُ مَعَکُم فَاَفُوزَمَعَکُم .

اشتراک گذاری:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *